تفاوت چای سیاه با چای سبز

چای سبز و سیاه هر دو از برگ‌های گیاه کاملیا سیننسیس تهیه می‌شوند. تفاوت اصلی بین این دو این است که چای سیاه اکسیده می‌شود، اما چای سبز تحت این فرایند قرار نمی‌گیرد. برای تهیه چای سیاه، ابتدا برگ‌ها را چیده و سپس در معرض هوا قرار می‌دهند تا فرآیند اکسیداسیون آغاز شود. این واکنش باعث می‌شود که برگ‌ها قهوه‌ای تیره شوند و طعم‌ آن نیز افزایش یافته و تشدید شوند و طعم گس برگ چای کاهش یابد. از سوی دیگر، چای سبز برای جلوگیری از اکسیداسیون فرآوری می‌شود و بنابراین رنگ آن بسیار روشن‌تر از چای سیاه است.

چای سیاه بهتر است یا چای سبز؟

چای سبز و سیاه، غنی از گروهی از آنتی‌اکسیدان‌های محافظ به نام پلی‌فنول هستند. با این حال، نوع و مقدار فلاونوئیدهای موجود در آن‌ها متفاوت است. به‌عنوان مثال، چای سبز حاوی مقدار بسیار بالاتری از اپی گالوکاتچین-۳-گالات (EGCG) است، در حالی که چای سیاه منبع غنی از تافلاوین است. با این وجود، فلاونوئیدهای موجود در چای سبز و سیاه از قلب محافظت می‌کنند. یک مطالعه حیوانی نشان داد چای سبز و سیاه به‌طور یکسان در جلوگیری از تشکیل پلاک عروق خونی و کاهش فشار خون مؤثر هستند. بررسی دیگری روی چای سبز نشان داد افرادی که ۱ تا ۳ فنجان چای سبز در روز می‌نوشند، به ترتیب ۱۹% و ۳۶% کمتر در معرض خطر حمله قلبی و سکته مغزی هستند. به‌طور مشابه، نوشیدن روزانه حداقل ۳ فنجان چای سیاه می‌تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را تا ۱۱ درصد کاهش دهد. چای سبز حاوی کافئین کمتری نسبت به چای سیاه است. کافئین با مسدود کردن انتقال دهنده عصبی بازدارنده آدنوزین، سیستم عصبی را تحریک می‌کند و روی هوشیاری، خلق و خو، زمان واکنش و حافظه کوتاه مدت اثر دارد. چای سبز و سیاه حاوی اسید آمینه L-theanine هستند که در قهوه وجود ندارد. L-theanine اثرات کافئین را متعادل می‌کند. به‌طورکلی، مقدار L-theanine در چای سبز کمی بیشتر از چای سیاه است. چای سبز و سیاه هر دو جایگزین‌هایی عالی برای قهوه هستند. چای سیاه حاوی تیافلاوین‌های مفید است که منحصر به چای سیاه هستند. این پلی‌فنول‌ها می‌توانند از سلول‌های چربی در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد محافظت و از خطر تشکیل پلاک در رگ‌های خونی جلوگیری کنند. علاوه بر این، تافلاوین‌ها به‌طور قابل توجهی سطح کلسترول و قند خون را کاهش می‌دهند. آن‌ها حتی می‌توانند باعث تجزیه چربی شده و به عنوان یک کمک بالقوه برای مدیریت چاقی توصیه شده‌اند. در واقع، تافلاوین موجود در چای سیاه ممکن است همان ظرفیت آنتی‌اکسیدانی پلی‌فنول‌های چای سبز را داشته باشد. چای سیاه معمولاً نسبت به چای سبز اثرات محرک بیشتری دارد. در مجموع، هر دو نوع چای سبز و سیاه، اثرات منحصربه‌فردی دارند که بسته به انتخاب افراد ممکن است متفاوت باشد و بنابراین نمی‌توان برتری خاصی را بین این دو نوشیدنی شرقی قائل شد. خواص چای سیاه بسیار بیشتر از چیزی است که تصور می‌شود. این نوشیدنی برای سلامت پوست، مو، قلب، مغز، کلیه، استخوان، گوارش، کاهش وزن و بسیاری موارد دیگر مفید است. کافئین موجود در آن نیز می‌تواند به جای قهوه برای هشیاری و تمرکز مناسب باشد. برگ‌های چای سیاه برخلاف چای سبز اکسید شده و همین باعث تغییر طعم آن می‌شود. در مجموع، هم چای سبز و هم سیاه برای سلامت مفید هستند.